Vrijdag 21 juni 2019: Borganes
Door: Majohrie
Blijf op de hoogte en volg Majohrie
21 Juni 2019 | IJsland, Borgarnes
Vandaag gaan we schiereiland Snaefellsnes bekijken. Na 50 oninteressante kilometers komen we op het schiereiland en de eerste stop is bij Búdir strand. Hier is een strand met wit zand, maar ook veel zwarte lava. Er is een zwart kerkje uit 1847 dat door een vrouw is gesticht zonder steun van de kerkautoriteiten, maar wel met steun van de koning van Denemarken. Overal op het schiereiland zien we lavavelden. Aan het eind van het schiereiland ligt de met een gletsjer bedekte vulkaan: de Snaefellsjökull. Daarna naar Arnarstapi: een voormalige handelspost met haven. De kust is grillig gevormd door basalt kolommen, grotten en ravijnen en heel veel zeevogels. De wanden zijn wit van de vogelpoep en op ieder richeltje nestelt een meeuw. Het is een kabaal als een meeuw zich vergist of een ander wil weg jagen. Rond de parkeerplaats vliegen en nestelen sternen. Een fotograaf die te lang stil staat wordt door 3 sternen aangevallen. Als ze een kadootje laten vallen besluit de fotograaf om maar door te lopen. Een eind verder zien we 2 aparte lavakolommen aan de waterkant. Als we het wandelpad volgen, komen we bij uitzichtspunten met nog meer meeuwen op de rotswanden en een ruig gevormde kust. We hebben een grottour in ons programma en als we om 1 uur bij de grot komen kunnen direct met de klaarstaande groep mee naar beneden. Via een wenteltrap komen we in de eerste lavaholte. Hier is ook een deel van het plafond ingestort waardoor de grot te voorschijn kwam. Met zaklampen moeten we ons zelf bijschijnen. We lopen over de oneffen vloer en kunnen niet zo om ons heen kijken als in de grot die we gisteren bezochten. Via een nauwe doorgang komen we in een ruimere holte. De gids geeft uitleg over het ontstaan van de holtes. Weer terug door de nauwe opening lopen we langs de trap naar een volgende gang en gaan dan een nog hogere wenteltrap nog verder omlaag. De vorming van lavastalagmieten wordt uitgelegd: dat gebeurde in een uur tijd. Bij stalagmieten die door kalkafzetting ontstaan duurt het eeuwen. We zitten 35 meter boven zeeniveau en 35 meter onder de grond. Terug naar Anarstapi voor een lunch. Overal komen we Nederlanders tegen en maken even een praatje over de ervaringen. Gezellig. We zijn aan de zuidwestelijke punt van het schiereiland en keren via de noordkant weer terug richting hotel. Aan de noordkust ligt een apart gevormde berg: Kirkjufell, die veel gefotografeerd wordt. Nou vooruit, ook maar een foto gemaakt. In Borgarnes hebben we heerlijk gegeten.