Dinsdag 25 juni 2019: Laugar – Fáskrúdsfjordur

Op de verjaardag van Sander, onze laatste reisdag in IJsland. Als eerste gaan we langs de pseudokraters bij het Mývatn meer. Dit zijn kleine lavakraters dicht bij elkaar, ontstaan door een lavastroom bovenop water. De stoom die ontstaat blaast door de hete lava heen en vormt zo de kraters. Deze kraters worden dus op een andere manier gevormd dan de meest voorkomende vorm: hete lava die zich door een bult/berg bovenin naar buiten beweegt. Daarna naar het lavaveld bij Dimmuborgir, hier zijn torens gevormd door water wat onder de lava zit en naar boven komt via nauwe kanalen. De stoom gaat via een kanaal naar boven en naar buiten, de lava er om heen stolt en als daarna de omringende lava kan wegstromen omdat een dijk wordt doorbroken, blijven de torens die al gestold zijn achter. Ook dit is een bijzondere vorm van een lavaveld. Met wat zoekwerk vinden we daarna de kokende modderpoelen van Námafjall. Stoom komt door modderbaden heen bubbelen. Overal ruiken we de zwaveldampen en ligt de gele zwavel bij poeltjes. De zwavel breekt de kiezel in de grond af en daardoor vormt dit de modder waar de dampen omhoog borrelen. We vinden het erg indrukwekkend. Er zijn ook een paar opgedroogde poelen waaruit met kracht stoom blaast. Daarna naar de grootste waterval van Europa (volume gerelateerd), de Dettifoss. Het pad er heen loopt door een rotsachtig en droog gebied met basaltblokken. De rivier die zo’n 200 m³/s aanvoert en 44 m naar beneden valt, wordt gevoed door een andere waterval partij, de Selfoss. Ongeveer een kilometer verderop en deze waterval is ongeveer 10 m hoog. We hebben inmiddels veel watervallen gezien, maar de Dettifoss kan zich goed meten met de Niagara en Victoria watervallen. Daarna naar Highland cafe Mödrudalur. In deze kleine gemeenschap is een kerk gebouwd in 1949. De boer die de kerk heeft gebouwd heeft hem ter nagedachtenis van zijn vrouw gebouwd. Zonder kennis van kunst heeft hij ook het altaar schilderij zelf geschilderd. De familie is nog steeds de eigenaar van de gebouwen en de kleinzoon runt het restaurant. Hier staan huizen waar plaggen/turf gebruikt worden als isolatie tegen de muren en op de daken. Daarna een nog vrij lange reis door onbewoonde gebieden, kaal en veel wind. De wind blaast het zand hoog in de lucht. Het lijkt een zandstorm. Rond 5 uur komen we bij ons hotel in Fáskrúdsfjordur. We hebben een mooie kamer met balkon en uitzicht over het fjord. Het hotel bestaat uit meerdere gebouwen. Het deel waar ook het restaurant is gevestigd, is het gerestaureerde Franse ziekenhuis. Omdat er veel Franse vissers actief waren in de IJslandse wateren is hier een ziekenhuis opgezet begin 19de eeuw. Toen het niet meer nodig was, werd het verplaatst naar de overkant van de baai. Toen het zijn functie verloor raakte het in verval. Een door plaatselijke vereniging opgezette restauratie en terug plaatsen op de oorspronkelijke plek heeft ook een Europese cultuurhistorische prijs opgeleverd. We eten er heerlijk. Morgen rustig aan de laatste dag op IJsland.