Dag 3 - 26 april 2018

Met 7 man gaan we op pad in een 4x4 landrover met gids Lazaro naar de Serengetti. Serengetti betekent in de Masai-taal: eindeloze vlakte. Lucie uit Australie is er bij gekomen. Zij heeft 4 weken in een weeshuis in Arusha gewerkt. Dick gaat niet mee. Weer door het drukke Arusha: 2 miljoen inwoners waarvan 1 miljoen in de stad. Langs Arabica-koffieplantages, maisvelden, bananenbomen, agaves en aloë planten. Bij ons kamp liggen rijstvelden. Door de nabije bergen valt er genoeg regen voor landbouw. We vertrekken in de regen. Koffiestop bij een winkelcomplex met prachtige Afrikaanse kunst. Dan door Masai gebied. Zij houden veel schapen en koeien en leiden een nomadisch leven. Hoewel de regering probeert om de kinderen naar school te laten gaan en ze dragen tegenwoordig geen dierenvellen meer maar kleurrijke doeken. Door de poort van het Ngorongoro park komend worden we door een grote groep bavianen op de weg verwelkomd. Overmorgen gaan we de krater in. Nu klimmen we naar de rand maar zien door de mist de krater niet. Bij de lunchplek zit een wouw te wachten in de boom of hij wat van onze goed gevulde lunchboxen kan pikken. We zien een klein stuk van de kraterbodem. Bij de afdaling hebben we een prachtig zicht op de vlakte. Veel wildebeesten en zebra’s zijn met de migratie bezig naar de andere kant van de Serengetti vlakte. De wildebeesten ruiken waar de regen en daar maken de zebra’s dankbaar gebruik van. De een eet lang gras en de ander kort gras en ze zijn dus geen concurrenten van elkaar. Zover het oog rijkt zien we duizenden dieren, ongelofelijk. Een giraf steekt de weg over. Later zien we er meer. Diverse gazelle-soorten, antilopen, krokodil, jakhalzen, wel 30 nijlpaarden in een poel, 1 hyena, secretarisvogel, valse corky(?), marabo en roofvogels. De zandweg wordt steeds slechter en hier en daar rijden we door een flink stuk water. Tegen zonsondergang komen we in het midden van de Serengetti vlakte bij ons kamp waar Innocent en Ernest de tenten hebben opgezet en eten hebben gemaakt. Zij verzorgen ons de komende dagen. Er liggen dunne matjes om op te slapen in de tent. Hier is weinig comfort, koude douches en geen stroom. Lazaro neemt batterijen en telefoons die omgeladen moeten worden mee naar het rangerstation. Die zien we morgen weer.