30 mei: Canberra – Sydney

Laatste reisdag, 430 km. Maar eerst de ramen krabben! Het heeft gevroren vannacht en natuurlijk geen ijskrabber meegenomen. Genoeg plastic kaartjes en het is maar een dun laagjes. De thermometer in de auto geeft -2.5 ͦC aan. We zijn in het donker Canberra binnengereden en gaan eerst naar het Mount Ainslie uitkijkpunt. Hiervandaan is een mooi uitzicht over het oorlogsmonument naar het aangelegde meer met er achter het oude en het nieuwe parlementsgebouw. We hebben de auto nog vlak bij het oorlogsmonument neergezet voor een foto met het parlementsgebouw op de achtergrond en zijn toen de ambassadewijk ingereden. We werden verwacht bij de NL ambassade. De ambassadrice kwam zelf bij de poort om ons te verwelkomen. De poort had wat kuurtjes, maar uiteindelijk kwam iedereen binnen zodat de auto’s opgesteld konden worden voor een groepsfoto. Binnen in het nieuwe gebouw stond de koffie met koekjes te wachten. De ambassadrice: Erica Schouten, had een paar dagen geleden de Zweedse ambassadeur (is ook overbuurman) ontmoet en verteld van ons bezoek. Omdat Volvo’s Zweedse auto’s zijn heeft ze hem uitgenodigd. Hij was zeer verguld om de auto’s te zien. De ambassadrice was zeer geïnteresseerd in de auto’s en de ervaringen van ons in Australië. Zelf zit ze sinds juli 2016 op deze post en heeft ze het staatsbezoek in november mogen begeleiden. Ze gaf aan dat wij in deze 5 weken al meer van het land hebben gezien dan zij. Het nieuwe gebouw is klimaat neutraal gebouwd. Het oude heeft een gebogen vorm en midden-entree en lijkt daarmee een beetje op Paleis Soestdijk. Na de koffie en veel vriendelijke woorden en groepsfoto’s vertrekken we voor de rit. Het is een prachtige tocht door de bergen en af en toe flinke stijgingen waarbij teruggeschakeld moet worden. Zelfs een stuk in de 1e versnelling naar boven. Maar de auto kreeg het voor elkaar. We rijden uiteindelijk door de Blue Mountains en maken een stop bij de Three Sisters. Dit zijn 3 rotsen naast elkaar. Het waren er 7, of de andere 4 ondertussen door erosie verdwenen zijn weten we niet. De Eucalyptusbomen die hier te vinden zijn scheiden eucalyptusolie af en dat hangt als een blauwe waas rond de bergen. Na het rustige 1e stuk is het hier erg druk en toeristisch en we rijden nog 120 km met het drukke verkeer naar Sydney. Natuurlijk is de avondspits begonnen en we doen er ruim 2 uur over. Het hotel staat midden in het CBD (central business district) en niet ver van de Harbor-bridge en het Opera House. Na wat rondlopen zijn we tegenover het hotel een restaurant ingedoken. Morgen moeten de auto’s ingeleverd bij de haven. Alle spullen hebben we er al uitgehaald. Hopelijk verloopt het inleveren vlotjes. Daarna gaan we Sydney verkennen.