24 mei Coober Pedy – Adelaide

Het was een leuke ervaring om in de berg te slapen. In het mijnmuseum waren ook een paar kamers ingericht zoals er vroeger in oude mijnen gewoond werd. We kunnen ons er wel iets bij voorstellen als we de kale vlakte weer op gaan. Na getankt te hebben rijden we om half 8 Coober Pedy uit en zien weer die troosteloze vlakte waar enkel gras en lage struikjes groeien. Na kilometers deze aanblik verandert de omgeving langzaam naar steeds groener en meer en meer bomen. Hans ziet 6 emoes en 1 kangoeroe. Hij is helemaal blij dat hij eindelijk een levende (grote) kangoeroe ziet. We hebben genoeg doodgereden dieren langs de weg gezien en alleen een paar wallaby’s (kleine kangoeroes) bij een hotel. Dan rijden we door een waterrijk merengebied waar brede rivierbeddingen er bijna droog bij liggen. Na 500 km naderen we het einde van de 3000 km lange Stuart Highway die vanaf Darwin naar Port Augusta loopt. Bij Port Augusta komen we in de “bewoonde” wereld. Het plaatsje ligt aan de Spencer Golf. We rijden Highway 1 op en zien een brede vallei met eindeloze grasvlakten en akkers die net geoogst zijn. Mega boerenbedrijven en zelfs olijfboomgaarden. Weiden vol schapen en hier en daar koeien (achter prikkeldraad gelukkig). Er is veel meer bebouwing en woonhuizen en industrie bij de havens. Alles ziet er groen en gezond uit. Het heeft pas nog geregend. Tot nu toe hadden we de ramen van de auto continu open, maar vandaag niet. Vanochtend was het 7 graden bij het wegrijden. De temperatuur in de auto bleef later bij 24 graden steken. Koud! Er is voor het eerst veel bewolking in de lucht. Er rijden ons een Maserati en Ferrari voorbij die zich keurig aan de 110 km/uur houden en Hans blijft er een tijdje achter rijden. 300 km na Port Augusta komen we Adelaide in, een stad met 1 miljoen inwoners. Natuurlijk zitten we in de spits, maar we komen toch goed vooruit. De tom-tom leidt ons op een andere manier naar het hotel als het routeboek en we komen door het stadspark waar we de vogels horen kwetteren, om vervolgens de drukte in te duiken en de extra radiator-ventilator maar bijschakelen om te voorkomen dat de motor te warm wordt in de file voor de stoplichten. We komen bij ons hotel aan een drukke weg en er staan Volvo-mensen uit Australië naar ons te gebaren waar we de garage van het hotel in kunnen. Ze zijn vanuit Brisbane en Melbourne naar hier gekomen om een stukje mee te rijden. Het hotel is een gebouw uit 1918 en van binnen prachtig gerenoveerd. Om 7 uur gaan we gezamenlijk met de Aussies aan tafel. Natuurlijk veel foto’s van hun Volvo’s en andere auto’s en sterke verhalen. Het was een gezellig samenzijn. Iedereen kreeg een herinneringstasje met leuke Volvo-gadgets. Morgen zijn we uitgenodigd voor een barbecue bij een plaatselijke Volvo-liefhebber. Maar eerst een city-tour vanaf half negen.