Dag 25, 31 dec. Machu Picchu

Weer een ongelofelijke dag die nog niet ten einde is. Het is nu 21.00 uur en om 22.30 uur begint het eindejaarsdiner in de feesttent waar B.B. King en Eric Clapton (muziek) alvast sfeer aan het scheppen zijn. We hebben onze kids en moeders vanuit de bus op de terugreis kunnen bellen, de rest wensen we op deze wijze een heel goed en gelukkig 2012 toe.
In de trein werd om 5.59 uur afgeteld om het Nederlandse Nieuwjaar toe te juichen: super was dat.

Maar laat ik beginnen bij vanochtend: vroeg uit de veren en om 8.00 uur met bussen in een half uur naar de trein gebracht, 1 uur met de trein (het regende bij het uitstappen), nog een half uur met de bus omhoog via een gravel- en haarspeldbochtenweg. Er waren te weinig bussen besteld, maar uiteindelijk kwam iedereen boven. Daar scheen de zon en die is niet meer weg geweest. Rondom lagen de bergtoppen in de wolken. Het weer kan er ieder moment omslaan, maar de regenjassen en dikke truien waren niet nodig.
We moesten onze paspoorten laten zien bij de kaartcontrole, daarachter kon je een stempel van Machu Picchu in je paspoort zetten. Leuk souvenirtje.
Een pad opgeklommen en toen: daar lag Machu Picchu.
Zo indrukwekkend. Deze in 1911 door Hiram Bingham bij toeval ontdekte Incastad is nooit door de Spanjaarden ontdekt en is daardoor goed bewaard gebleven. Tussen twee bergen op ongeveer 2400 meter hoogte gelegen en in het dal op 1750 meter diepte de snelstromende Urubamba rivier was de stad vroeger slechts via een steil pad te bereiken.
De stad had waarschijnlijk een religieuze functie of was een plaats om te studeren. Er kwamen Inca edelen met hun personeel. Er waren terrassen aangelegd voor versteviging maar niet voor landbouw.
De stad heeft van bovenaf de vorm van de Condor, de vogel van de Andes. De bouw van de Inca’s weerstond aardbevingen. Toen de Spanjaarden kerken bouwden stortten die bij aardbevingen in en bleven de Incabouwwerken intact. De gids liet in een huis zien dat de muren niet recht waren, maar naar binnen liepen, dus onder smal en naar boven breder. De nissen van dat huis gaven een versterking van je stem: ze zijn er nog niet achter hoe dat kan. Er liggen tempelgebouwen, woongebouwen, waterbassins (baden oa.)met een ingenieus watertoevoersysteem, een heilige steen die exact met de punten op de 4 windrichtingen ligt en waarvan de schaduw bij een bepaalde stand van de zon een lama voorstelt. De tempel van de zon heeft ook symbolische vormen. Er zijn daarin mummies gevonden.
Eigenlijk hebben we teveel gezien om te onthouden en over te schrijven. En natuurlijk veel te veel foto’s gemaakt.
Na een heerlijke lunch en vele souvenirkraampjes, heeft de trein en bus ons weer naar het hotel gebracht.
Machu Picchu is een van de redenen dat we deze reis wilden meemaken. Samen met het Titicacameer stond het op onze lijst van: dat willen we graag een keer zien, maar het is zo ver weg en voor ons vast onbereikbaar. We hebben het gedaan en voelen ons erg bevoorrecht.
Wel realiseren we ons steeds meer hoe goed we het in Nederland hebben, als we de omstandigheden zien waaronder veel mensen hier in Zuid-Amerika (maar ook op vele andere plaatsen in de wereld) leven.
Morgen gaan we een project van Stichting Hope bezoeken. Zij zetten zich in om het onderwijs in Peru te verbeteren. Dit is het goede doel wat voor deze reis gekozen is. Daarna mogen we de auto’s op het centrale plein in Cusco zetten en de stad bekijken (en bekeken worden).
Nawoord:
We hebben inmiddels de oudejaarsviering (met eten, muziek, dans, champagne en vuurwerk) achter de rug. Het werd buiten onder een overkapping met gasverwarming gehouden. Allerlei verklede Peruanen nodigden ons uit om te dansen.
Het was leuk dat Mark en Sander beiden (dus om 06:00 uur) ons belden, tof jongens!