Dag 21, 27 dec. San Pedro de Atacama – Arica
Door: Hans
Blijf op de hoogte en volg Majohrie
28 December 2011 | Chili, Arica
Lange dag, 760 km en warm (40 °C in de auto). In de streek waar we doorreden was nauwelijks leven aanwezig, geen struikjes, geen dieren en zeer weinig nederzettingen. Een heel enkele keer een oase rond een rivierbedding. De streek is wel zeer rijk aan mineralen, bv 40% van de wereldvoorraad aan lithium zit hier. Dat zal ook wel de reden zijn dat Chili een eeuw geleden van Peru en Bolivia 3 provincies heeft veroverd tijdens één van de oorlogen. In een stadje waar we doorheen kwamen wordt koper in een open mijn gewonnen. Mensen die daar wonen krijgen gratis gezondheidszorg maar mogen ook maar 7 jaar in het gebied verblijven, zo slecht is die omgeving voor de gezondheid van de mensen. Onderweg een kleine omweg gemaakt om naar het grootste geoglief (tekening van stenen) ter wereld te kijken. Dit geoglief is van de 9de eeuw na Christus.
Vlak voor Arica door een prachtig bergmassief gegaan, geweldig om te rijden. Vandaag ook voor het eerst terug moeten schakelen naar de 2de versnelling, zo stijl waren sommige passen. In Arica hebben we een heel mooi hotel aan het strand. We hebben voor het eerst ook even in de Pacific gezwommen en daarna in het hotelzwembad. Door de aanlandige wind tegen het hotel waren groepen vogels (gieren?)aan het thermieken.
Vandaag twee keer op 3300 meter hoogte gekomen, morgen zal dat van zeeniveau waar we nu zitten naar 4700 meter gaan. De dokters voorspellen dat we allemaal bij de grens wel enige last zullen hebben van hoogteziekte. Gelukkig staan ze klaar bij de grens met zuurstof. Aan de weg naar de grens wordt aan de Chileense kant fors gewerkt. Sapa Pana heeft met de overheid geregeld dat we deze obstructies gemakkelijk kunnen passeren, het werk wordt even stilgelegd als wij passeren en tevens worden vrachtwagens aan de kant gezet. Om dat goed voor elkaar te krijgen moeten we wel in colonne rijden, eerst zullen we door een soort wegverkeersdienst begeleid worden en na 100 km zullen we door politie worden begeleid. De weg tot aan de grens is ongeveer 214 km. We zullen slechts één overnachting in Bolivia in La Paz hebben, de wegen bleken in Bolivia te slecht voor onze klassieke Volvo’s om lange ritten in dat land te organiseren. Dus twee dagen in Bolivia en dan na Peru. Maar eerst van Chili, het rijkste en best georganiseerde land in Zuid-Amerika, naar Bolivia, het armste en minst georganiseerde land in Zuid-Amerika.
Vlak voor Arica door een prachtig bergmassief gegaan, geweldig om te rijden. Vandaag ook voor het eerst terug moeten schakelen naar de 2de versnelling, zo stijl waren sommige passen. In Arica hebben we een heel mooi hotel aan het strand. We hebben voor het eerst ook even in de Pacific gezwommen en daarna in het hotelzwembad. Door de aanlandige wind tegen het hotel waren groepen vogels (gieren?)aan het thermieken.
Vandaag twee keer op 3300 meter hoogte gekomen, morgen zal dat van zeeniveau waar we nu zitten naar 4700 meter gaan. De dokters voorspellen dat we allemaal bij de grens wel enige last zullen hebben van hoogteziekte. Gelukkig staan ze klaar bij de grens met zuurstof. Aan de weg naar de grens wordt aan de Chileense kant fors gewerkt. Sapa Pana heeft met de overheid geregeld dat we deze obstructies gemakkelijk kunnen passeren, het werk wordt even stilgelegd als wij passeren en tevens worden vrachtwagens aan de kant gezet. Om dat goed voor elkaar te krijgen moeten we wel in colonne rijden, eerst zullen we door een soort wegverkeersdienst begeleid worden en na 100 km zullen we door politie worden begeleid. De weg tot aan de grens is ongeveer 214 km. We zullen slechts één overnachting in Bolivia in La Paz hebben, de wegen bleken in Bolivia te slecht voor onze klassieke Volvo’s om lange ritten in dat land te organiseren. Dus twee dagen in Bolivia en dan na Peru. Maar eerst van Chili, het rijkste en best georganiseerde land in Zuid-Amerika, naar Bolivia, het armste en minst georganiseerde land in Zuid-Amerika.
-
28 December 2011 - 11:06
Theo Van Wijk:
Met recht een maanlandschap.
Zijn jullie nog langs de mijn gekomen waar de Chileense mijnwerkers vorig jaar hebben vastgezeten?
Hoe doorstaan jullie de hoogte?
Nog veen plezier onderweg!
Theo -
28 December 2011 - 15:13
Nel Dekker:
Hoi Majohrie en Hans
leuk de reserve banden voor de auto, kan je er niet een paar meenemen voor ons als winterbanden.Bij ons in de duinen staat al jaren een katterug een lichtblauwe heeft wel iets deze oude auto's en je komt nog eens ergens,we wachten op het volgende verslag.
groetjes Nel en Arie -
28 December 2011 - 22:09
Susanne Belger:
Weer zo'n gewldige dag,jullie genieten duidelijk van alle ervaringen....en ik geniet mee!!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
