7 mei 2017 Tom Price – Port Hedland
Door: Hans
Blijf op de hoogte en volg Majohrie
07 Mei 2017 | Australië, Port Hedland
Weer een lekker ontbijt, vandaag American met gebakken eieren, spek en dergelijke in plaats van het continental ontbijt met toast en jam. We zijn eerst naar het Karijini nationaal park gegaan, was deels over gravel wegen rijden. Maar deze wegen waren over het algemeen goed, zodat we toch vlot door konden rijden. Eerst bij een mooi uitzichtspunt gaan kijken waar 4 valleien bij elkaar komen. In de valleien werd ook gewaarschuwd om het asbest wat daar natuurlijk voorkomt, niet aan te raken. We hadden gisteren gelezen dat er een asbest mijn was geweest tot 1966 en dat het dorpje nu nog steeds onbewoonbaar was vanwege de te hoge asbest concentraties. Daarna naar de waterval en het meertje Deze lagen toch nog wel een flink stuk afdalen (volgens de bordjes zeker 30 minuten), dat we maar besloten om dit niet te doen omdat we nog ruim 300 km moesten rijden en het inmiddels 12:00 was. Het eerste deel van de reis was prachtig, groen en afwisselend met bergen en bomen. Het stuk na het park was veel kaler en vlakker en daarmee ook veel eentoniger. Je kon vandaag ook goed zien, hoe vaak er in dit gebied brand voor komt, we zagen vele velden die waren afgebrand. We zagen ook een witte boom die kennelijk na afgebrand te zijn, in staat was via de wortels weer de boom op te bouwen. Er ontstond dan een witte bast over de afgebrande houten structuur heen. Heel vreemd gezicht, maar wel zeer adequaat voor dit soort gebieden. Op de Great Northern Highway reden veel Road Trains: vrachtwagens met 4 aanhangwagens tot wel 60 meter totale lengte. Hierbij voelden we ons maar nietig. En goed opletten met inhalen want zo’n combinatie stopt echt niet zomaar. Port Hedland is een grote zeehaven aan de Indische Oceaan waar bulkcarriers ijzererts inslaan. De Road Trains en kilometers-lange treinen brengen het erts vanaf vele mijnen naar de haven. Er wonen slechts 15.000 mensen in Port Hedland en alles is ruim opgezet. We kwamen nog langs zoutpannen en zagen een enorme zoutbult liggen. We waren om 17:00 bij het hotel, pakweg 50 meter verwijderd van de zee. Helaas geen zandstrand maar wel een lekker zwembad. En uitzicht op zee vanuit onze kamer. Bij het hotel-restaurant lekker op het terras gegeten met de groep.