21 juli 2014 San Salvador

Om 4u15 vertrok de groep onder politiebewaking voor de tocht naar de eerste grensovergang: Nicaragua - Honduras. De groep met 60 auto's viel een paar keer uiteen, maar rond 8u30 kwam toch wel een groot deel aan bij de grens. Het uitklaren in Nicaragua verliep voorspoedig. In 2 uur zijn we door een klein stukje Honduras gereden maar zonder verzekering. Daar wilden ze niet aan meewerken. Al met al nam het hele grensgebeuren met 2 grensovergangen zo’n 5 uur in beslag. Vooral het inklaren van de auto’s in El Salvador kostte veel tijd. We stonden in een aan één zijde open hoge loods bij El Amatillo-grensovergang. We moesten spaanstalige formulieren over de auto goed invullen. Zonder spaanstaligen aanwezig was dat een hele klus. Het formulier ging met paspoort, rijbewijs en autopapieren een kantoor in. Maar afwachten of alles terug komt. Loes en Willem hadden gisteren van een broodjesverkoper alle broodjes opgekocht. Nu werd pindakaas uit Nederland op de broodjes gesmeerd en uitgedeeld. Wat smaakt zo'n broodje pindakaas lekker! Sommige mensen moesten het kantoor in. Bij ons kwam een mannetje en ging mee naar de auto om chassisnummer en kenteken te controleren. We konden met Egbert, Leonie, Twan en Marie-Louise samen vertrekken. Om kwart voor 8 waren we in het hotel, dus het viel uiteindelijk wel mee (wel 16 uur in de weer geweest). Het landschap in Nicaragua en Honduras ziet er heel anders uit dan het landschap een dag eerder. Het is veel meer een prairie omgeving, weliswaar groen maar met veel bomen en gras. Dus helemaal niet tropisch. We kwamen langs de grootste vulkaan van Nicaragua, constant kwam er stoom (witte wolken) uit deze vulkaan. De wegen waren grotendeels erg goed, echter ook een 100 km in Honduras die erg slecht was, heel veel grote en diepe gaten. Soms wel een gat van ½ m2 die ook ½ m diep is, moet je niet je auto in krijgen! Het was dus slalommen, soms zelfs op de linkerbaan rijden. Gelukkig weinig verkeer, zodat het ontwijken wel mogelijk was. We hoorden later dat minimaal bij 2 auto’s de banden stuk waren gereden op deze gaten. Het gebied in Honduras was erg dun bevolkt. El Salvador is veel meer bevolkt. We gingen door industriegebieden, waar duidelijk de vervuiling in de lucht hing. In de buurt van San Salvador was het aan het onweren, prachtige bliksemschichten op de achtergrond. We reden achter Egbert en Leonie San Salvador binnen. Wij herkenden weinig van het routeboek, maar Leonie wist het hotel (na wat loops) te vinden. Petje af voor de navigatiekunst van Leonie! Nog een ander Volvo stel sloot zich bij ons aan, het moet wel een grappig gezicht geweest zijn, want de drie auto’s hingen achter elkaar als magneten. Geen van de 2 volgauto’s wilde de weg kwijt raken, dus met veel getoeter en bluf glipten we voor de plaatselijke auto's in de drukke spits. Het hotel is prachtig, heel mooi zwembad (waar we helaas geen gebruik van zullen maken). In de pizzeria tegenover het hotel met Egbert en Leonie gegeten. Heerlijk koud bier was aangenaam tov het lauw-warme water wat in de auto aanwezig was. Morgen weer vroeg op, 1 grensovergang en zo’n 300 km rijden.