Dag 8; 14 dec. Rio Gallagos naar Ushuaia

Op weg naar de auto’s aangehouden door een krantenverkoper, eerst niet echt geïnteresseerd, totdat we doorhadden dat de Volvo toer in de (lokale) krant stond. Een hele pagina was eraan gewijd. Misschien verklaart dat waarom zoveel Argentijnen ons zeer enthousiast begroeten als we op de weg rijden. Vandaag niet zoveel km’s: 570, echter wel 12 uur gepland. Dit vooral omdat er twee keer door de grens gegaan wordt. Vuurland is namelijk over land alleen via Chili te bereiken, dus zo’n 150 km Chili en dan weer Argentinië in. De 12 uur bleken goed te kloppen. De grensovergang was wel een vermakelijk geheel: loketten genummerd van 1 t/m 3 en dan per loket twee ambtenaren, 1 van Argentinië en 1 van Chili. We moeten ze allemaal af, omdat we ook onze auto’s in- en uitvoeren. De mensen waren wel heel vriendelijk en behulpzaam, een heel andere ervaring dan bv de Russische grens. Er is ook nog een bonnetje waar iedereen een stempel op zet, zodat je aan het einde kan controleren of je alle loketten heb gehad – tenminste dat is het idee… We kwamen 40 km na de grens erachter dat we een stempel van Chili niet hadden, aangezien we bang waren bij de volgende grens over 150 km terug gestuurd te worden, zijn we maar omgekeerd. Gelukkig werd heel vriendelijk de juiste stempel alsnog gezet.

Met een pont over de straat van Magellaan. We werden begeleid door tientallen Commerson dolfijnen, die net zo hard als de pont met ons mee zwommen. Hele mooie zwart/ witte vissen. Door onze uitstapjes hadden we al een paar honderd km gravelwegen gereden, nu stond dit voor de eerste keer ook officieel op de route: 100 km gravel door Chili. Toch is het goed te doen en kun je snelheden variërend van 50-80 km/uur aanhouden.
Weer de grens, echter dit keer niet beide landen in 1 gebouw maar in twee gebouwen. Dus loketten 1-3 twee keer aflopen. Het eerste benzine station had de benzine wel heel erg gerantsoeneerd, alleen 50 pesos (zo’n 12 liter super), dus onderweg maar weer uit 1 van de 2 20 liter jerrycans bijvullen. Het pomp systeem (en voor de kenners Explosie Proof/ ATEX uitgelegd) werkt fantastisch, we hoeven helemaal niet met de zware cans te zeulen. Na de vele vlakten kwamen we in Vuurland in een soort van Alpenlandschap terecht, prachtig met slingerende wegen en besneeuwde bergen en dennenbossen.

Op een berghelling, Ushuaia overziend stond ons hotel (1 van de 3 voor de groep): hotel Altos Ushuaia. Werkelijk geweldig hotel en ook nog voor twee nachten: grote kamers, brede bedden en eindelijk weer eens een goede internet verbinding (meestal). De afgelopen dagen was dat bijna in elk hotel overbezet en konden we geen toegang krijgen. Morgen een boottocht over het Beagle kanaal.