16 augustus 2014 Fairbanks

Om 6u15 begon een bulldozer bij de pont met grind en zand te schuiven. Er wordt blijkbaar een betere aanlegplaats gemaakt. We konden dus maar beter op staan want van slapen zou toch niets meer komen. De tent was snel opgepakt. Weliswaar nog iets nat, maar vanavond kan alles in het hotel drogen. We hebben de douche maar gelaten voor wat het was. Na een snee Cinnamon Bun en sapje zijn we vertrokken naar de Top of the World Highway. Deze begon met asfalt en in de mist. Maar na een paar kilometer waren we boven de wolken. En de gravel begon. Mooi gravel waar goed op te rijden is. Wel uitkijken in bochten. Het was een mooi gezicht met de wolken in de dalen. We reden over bergruggen en dus aan 2 kanten dalen met wolken. Langzaam kwamen we boven de boomgrens. Er waren prachtige vergezichten en we hebben enkele stops gemaakt om te genieten. Al met al zijn we op de Highway 10 auto’s tegen gekomen en hebben er 3 ingehaald. Na 170 km. kwamen we bij de grenspost met Alaska (VS.) Geen Canadese douane, alleen een Amerikaanse. We konden niet zien of het licht op groen ging vanwege de laagstaande zon. Toen de auto voor ons vertrok is Hans opgereden naar het hokje. De dame was furieus. We hadden 2 stopborden genegeerd. Ze wou onze uitleg niet horen. Wel draaide ze langzaam bij toen ze de route op onze auto zag en we sorry zeiden. Ondanks dat voor de grens 13 miles slechte weg aangekondigd waren, waren die eerste 13 miles juist prima. Het leek of het asfalt de dag ervoor was neergelegd. Helaas kwam daarna wel het gravel. Het gravel aan de VS kant was veel slechter en dat kostte meer tijd. We zijn Chicken nog ingegaan waar een grote graafmachine voor goudzoeken staat weg te roesten. Een vrouw was zand/stenen in het water aan het wassen en inderdaad, onderin haar pan hele kleine flintertjes goud. Er staat ook een grote kip en alles heeft de naam kip: lower chicken etc. We hebben koffie genomen en zagen een grappig peper- en zoutstel (hebben we al tig van, maar ja) 2 husky’s, zo lief, we missen ons hondje. Bij een view point bij de prachtige Tanama rivier twee Duitse dames op vakantie gesproken. De Tanama heeft een breed stroomgebied en de weg loopt met prachtige uitzichtspunten met de rivier mee. Na het plaatsje Tok (ze zijn wel creatief in de VS met namen) was het een mooie rechte weg naar Fairbanks en schoot het lekker op. 20 km voor Fairbanks is het plaatsje North Pole waar alle kinderen hun brief voor Santa Claus heen sturen. Er is een Santa huis met kerstartikelen en een heuse Santa waar je je wensen mag achterlaten. Hierna waren we snel bij het hotel. Bij een Sushi-restaurant bij het winkelcentrum lekker gegeten. Alle Japanse eethuizen zijn in de VS door Koreanen opgezet. Het stel van dit restaurant was al 40 jaar in de VS, nog 5 jaar sparen (zijn ze 66) en dan met een kleine camper door Europa trekken. In Fairbanks hetzelfde hotel genomen als dat we normaliter morgen zouden krijgen. Het verschil met de camping kan niet groter zijn. We zitten in een appartement, met zitkamer (twee banken en 1 meter flatscreen TV), balkon, keuken met el. fornuis, koelkast en koffiezetter, eetkamer, mooie badkamer, mooie slaapkamer met twee heel grote bedden en zelfs een inloopkast! De tent is droog en morgen gaan we naar Deadhorse: 800 km. over een Dangerous Road.