26 mei Adelaide – Warrnambool

Vandaag een enerverende dag. De natuur is prachtig in dit stuk van Australië. Dat is ook de reden dat de mensen langs de kust zijn gaan wonen. We reden Adelaide in zuidoostelijke richting uit en de weg begon flink te klimmen. We reden over een bergpas en tunnel van de Mount Loft Range. Er hing mist en dat gaf een mooi plaatje. Het is de eerste echte klim die het autootje moest volbrengen en het ging goed. Na ongeveer 100 km namen we de Princes Highway naar de kust. Gelukkig trok de mist na een tijdje op en konden we de baai zien met aan de overkant een langgerekt schiereiland. De weg slingert en hobbelt behoorlijk, dus het is goed oppassen. Er waren weinig watervogels te zien helaas. Bij Kingston S.E. staat een metershoge kreeft. Hier voor de kust zijn veel schelpdieren in zee. Verderop in het plaatsje staat een rode vuurtoren die eerst 20 km zuidwest van Kingston en 8 km op zee heeft gestaan. In 1975 is de vuurtoren verplaatst naar zijn huidige locatie. Even een kijkje bij het strand genomen en verder maar weer. Dan zagen we weer velden vol schapen en zwarte koeien en eindeloze akkers. Verderop opeens echte dennenbossen met hoge dennenbomen op berghellingen en vrachtwagens vol boomstammen. We rijden de staat Victoria binnen en moeten de klok weer een half uurtje vooruit zetten. Nu 8 uur verschil met Nederland. De tom-tom wil ons een binnendoor-route laten rijden, maar we vervolgen de highway en komen weer bij de kust en zien grote schepen op zee. Er zijn dorpjes en overal woningen. Dan een bordje: opgepast overstekende kangoeroes komende 3 km. En zowaar in een weiland tientallen kangoeroes aan het grazen. We rijden om half zes bij het hotel de parkeerplaats op en het is al aardig donker geworden.