16 juli 2014 Panama

We mochten om 9 uur met de 2e bus naar de haven van Colon aan de andere kant van Panama om de auto’s op te halen. Er was beperkt plaats voor de bijrijders, maar ik ben mee gegaan omdat Hans zonder navigatie problemen zou hebben om het hotel terug te vinden. Tijdens de briefing gisteravond werd het sterk afgeraden want er zijn geen faciliteiten of schaduw bij het afhaalterrein. We reden over een redelijke snelweg 80 kilometer naar het noorden. De eerste groep was een uur eerder vertrokken en zat in een gazen kooi met golfplaten dak te wachten. Hun auto’s stonden grotendeels al opgesteld aan de andere kant van het gaas. Het wachten was op papieren met veel stempels. Door een orkaan heeft de boot er langer over gedaan en was de papierwinkel nog niet afgerond. We mochten nog een uur in de airco-bus wachten en konden toen aansluiten bij de anderen. Eindelijk mochten de eerste auto’s het terrein af en door een soort douche (desinfectiemiddel?). Toen werden de andere auto’s door de medewerkers naar voren gereden. Ons autootje stond vooraan in de rij maar werd niet opgehaald: de accu was leeg. Net als bij Piet z’n Duet. Het bleek later dat de alarmlichten aan waren gezet en dat dit de accu volledig leeg had getrokken. Uiteindelijk waren de papieren klaar en mocht er gereden worden. Onze auto is aangeduwd (sloeg meteen aan!) en als laatste om half 2 voor de technische teams van het terrein af. De reis gaat beginnen! Dankzij het routeboek en gisteren opletten in de bus waren we als een van de eersten bij het hotel. Het rijgedrag van de Panamezen is net zo chaotisch als in Zuid-Amerika en Hans heeft zich snel weer aangepast. Ieder gaatje benutten. Er stond een douaneman ergens langs de weg te zwaaien met een badge of zo en Hans zwaaide terug en reed vlug door. Net doen of we het niet snapten.
gelukkig geen achtervolging. Even benzine tanken was geen probleem, alleen de weg terug wel. We hebben Panama City weer doorkruist met veel file rijden. Ook zijn we over de dam rond de oude stad gereden om weer een file in te duiken. Een verdiende duik in het zwembad was heerlijk na zo’n warme dag. Bij het restaurantje aan het zwembad en met uitzicht op de baai heerlijk gegeten. Af en toe voeren grote containerschepen in de verte voorbij. Vroeg naar bed en morgen de eerste echte etappe naar David.