11 juni: Aqaba

Om 9 uur vertrokken we uit Petra, dachten we. De gids wou ons Klein Petra nog laten zien. Petra strekt zich over 39 kilometer gebergte uit. Bij een uitzichtpunt zagen we een wit stipje op de hoogste berg: het graf van Aron. Dit punt hebben we heel lang kunnen zien. Tevens keken we neer op waar we gisteren gelopen hadden en zagen nog meer grafruimtes. Klein Petra is het oudste stuk. Het is een kloof die uitloopt naar een in de rotsen uitgehouwen trap die bovenaan slechts 25 cm smal is. Hebben we maar niet geprobeerd. In een van de grafkamers was nog mooi versiert pleisterwerk te zien. Ook hier in de rotsen uitgehouwen façades. Voor H&M (kledingmerk) werd er gisteren in Petra al kledingfotoshoots gehouden. Vandaag zijn ze in Klein Petra. Wij liepen lekker in beeld. In de rotsen is een waterbassin gemaakt voor wateropvang voor de dieren en landbouw. We mochten een kijkje nemen. Het was er lekker koel, maar het water rook een beetje. Niet voor menselijke consumptie. De Nabateeërs hadden zo’n honderd van deze bassins aangelegd met aan- en afvoerbuizen en wel ruim 2000 jaar geleden! We reden weer terug langs het hotel op weg naar de Mozesbron. Een heerlijk koel en schoon waterstroompje komt uit de berg. Mozes zou daar met zijn staf de rots gespleten hebben waarbij er water uit de rots kwam. We reden weer langs ons hotel. Niemand had iets vergeten (de vorige dag had de gids iets laten liggen en moesten we terug) en we gingen naar Wadi Rum. Wadi betekent (droge) vallei. Het is een prachtig stuk natuur met bergen die door het stuivende zand uitgesleten zijn, zandduinen en inscripties van lang geleden. Bedoeïenen hebben er hier en daar een tent en laten vee grazen. Schapen en dromedarissen liepen los rond. De variatie in kleuren was de moeite waard. Met 4 jeeps (wij in de achterbakken) gingen we de wadi in. De gids had geregeld dat we als lunch zouden barbecueën in de wadi. Een houtvuur had de stukken kip al gegaard toen we aankwamen. Salades, groente, brood, meloenen water stond klaar. Een paar mannen hadden alles al voorbereid. We hebben heerlijk gegeten en dit was weer een unieke lunchplek. We hebben inscripties bekeken, zandduinen beklommen voor mooie vergezichten en veel gelachen. Op de terugweg kwamen we langs het enige spoor in Jordanië, aangelegd door de Duitsers rond 1916 om de mensen naar Mekka te brengen. Dit was een wederdienst van de Duitsers naar hun bondgenoten de Ottomanen (Turken) die toen heersten over het Midden-Oosten. Een stoomloc met wagons staat bij een stationnetje. De lijn wordt nu alleen nog gebruikt voor vervoer van delfstof. Met 3 kwartier waren we in Amman in het hotel waar we de eerste avond ook overnacht hebben. Afscheid van de chauffeur en gids Twaisi. We kregen dezelfde kamer. Morgen nemen we een rustdag en overmorgen met een boot naar het koraal en snorkelen.