5 september: Cliffs of Moher en The Burren

Vandaag een rondje van 200 km. Eerst 60 km. via snelweg en goede hoofdweg naar de kust.
Bij de Klippen van Moher is een groot bezoekerscentrum. Jaarlijks komen 1,5 miljoen mensen om dit natuurschoon te zien. Met 200 meter hoogte en 8 km. lengte waar de Atlantische oceaan tegenaan beukt en waar vogels op richels en in holtes nestelen en planten uit iedere opening lijken te groeien maken het een schouwspel waar we geen genoeg van krijgen.
Toch maar verder en van de hoofdweg af en via smalle weggetjes naar een vissershaven. We zijn niet de enige toeristen. Busladingen vol worden er uitgespuugd en dus gauw verder langs de kust. Bij een rustig restaurantje wat gegeten. Natuurlijk met nog meer Jaguar-rijders.
Verder langs de kust reden we de Burren in. Dit is een kalksteen-gebied met grote en kleine zandsteenplaten die in de ijstijd bedekt zijn door ijs en daardoor glad afgesleten. Het ijs heeft stenen achtergelaten boven op de platen. Er zijn scheuren in ontstaan en daardoor ook ondergrondse riviertjes, druipsteengrotten en holtes waar planten een beschut plekje vonden.
Er waren kale en ook begroeide stukken. Een soort maanlandschap afgewisseld met weiden.
Ook staan er in Ierland veel ruïnes van huisjes, kasteeltjes en kerken. In een kerk in de Burren hebben we oude kruizen bekeken. 
De hele dag geluk met het weer, prachtig zonnig!