Sortland 17 juni 2022

Vandaag vroeg op, 6:15 in de auto, om 9:15 moeten we 100 km verderop zijn in Andenes waar we op een boot gaan om walvissen te spotten. De snelle oosterse route was niet aangeraden vanwege de vele wegwerkzaamheden, maar de westelijke route was ook een scenic route en daarmee prachtig. Eerst kregen we een rondleiding van een medewerker die uit Nederland komt. Hij vertelde dat m.n. roofwalvissen in dit gebied voorkomen en maar één ballijnen walvis, de kleine vinvis. Als we die zouden zien was het maar voor 2 seconden omdat deze meteen weer onderdook. Orka’s,

Potwalvissen, Grienden, Bultrugwalvissen en Bruinvissen komen allemaal voor in dit gebied. Er lag een skelet van een kleine potvis waarbij we uitleg kregen over de bouw van walvissen. Je kon nog twee rudimentaire pootjes zien, de walvis blijkt duizenden jaren geleden van een soort hond van 6 meter afkomstig te zijn. Op een uur varen van de kust is er een onderwatervallei van ongeveer 1000 meter diep, dat is diep genoeg voor Potwalvissen, dus dat was het doel. Er zitten alleen maar mannetjes in deze baai, de vrouwtje met eventueel jongen bevinden zich voor de kust van Afrika. De mannetjes proberen in het voedselrijke water groter te worden om zo de vrouwtjes te imponeren en ze zwemmen dat heen en weer naar Afrika voor het paren. De potwalvis moet 1000 kg per dag eten en vangt het liefst een reuze inktvis van 1000 kg. Deze inktvissen zitten onder de 500 meter. Met z’n sonar probeert de walvis in het donker de inktvis te lokaliseren en als hij er één op het oog heeft gaat de sonar in veel hoger frequentie (260 dB). De inktvis geeft niet meteen op, de hoofden van de meeste potvissen zitten vol met schrammen en wonden. Ook kan de inktvis met z’n 14 meter lange tentakels de walvis omarmen en hem zo van het oppervlakte weghouden, zodat hij stikt. Orka’s doen het nog geraffineerder, ze vallen met een groep aan, waarbij er aan beide kanten een Orka het sturen onmogelijk maakt en twee onder zodat hij niet duiken kan en één gaat boven op het luchtgat van de walvis om hem te laten stikken. Ze eten daarna alleen de tong van de walvis, de rest is voor anderen.

Toen we na een uur varen bij de diepe baai kwamen waren er alleen Orka’s die we zagen, kennelijk waren alle Potwalvissen verderop gaan zitten vanwege het gevaar. We zagen 2 Orka’s met een jong en vele vinnen van andere Orka’s. Onderweg een paar papegaaiduikers gezien. De boot ging behoorlijk te keer op open zee en het was verschrikkelijk koud. Hans was ondanks de pillen behoorlijk zeeziek en kreeg maar een beetje van het geheel mee. Op ons gemak terug gereden en een varkenspoel langs de kant van de weg gezien. Het was een bewolkte dag met af en toe een vaal zonnetje. Tegen 18:00 toen we terug kwamen in het hotel was het volledig zonnig. Na het eten bij Du Verden was het om 20:00 nog zeer zonnig, de zon stond toen ongeveer op de stand van 15:00 in Nederland. Het weerbericht geeft de hele nacht tot morgen 9:00 zon, wel bijzonder dat je om 3:00 nog zon hebt!

We hebben de pont voor morgen geboekt, totaal zo’n 500 km rijden, dus weer vroeg op.