12 augustus 2014 Grande Prairie
Door: Majohrie
Blijf op de hoogte en volg Majohrie
12 Augustus 2014 | Canada, Grande Prairie
De wekker is niet af gegaan en om kwart voor 8 reden we weg. 700 km. hebben we voor de boeg en het eerste stuk gaat door Banff National Park en Jasper National Park. We hebben een stukje de snelweg vermeden en kwamen meteen 2 overstekende reeën tegen. De weg was tussen de dennenbomen gelegen en minder interessant als de snelweg waar de rivier langs slingert. Aan het eind van de weg zijn we naar Lake Louise gaan kijken. De weerspiegeling van de bergen en gletsjer was prachtig. 10 km. de bergen in ligt Lake Moraine dat ook door gletsjers gevoed wordt. Ook hier even een stop gemaakt. Vanaf Lake Louise begint de Icefields Parkway. Deze 230 km. lange weg loopt naar Jasper en langs vele bergen met gletsjers, meren, watervallen en rivieren. Het uitzicht blijft spectaculair over de hele 230 km. We zagen 3 kuddes herten langs de kant van de weg. Het hoogste punt van de weg bij Bow Summit was natuurlijk ook een stop waard. Het voetpad maakt een forse klim naar het hoogste punt om vervolgens een uitzicht over het Peyto meer te geven. Het meer ligt in een vallei van het Waputik gebergte, tussen Caldron Peak, Peyto Peak en Mount Jimmy Simpson, op 1860 m. hoogte. Door het gletsjergruis kleurt het water prachtig turquoise. Mensen waren er aan het kanovaren en er zijn vele wandelpaden, maar we gingen weer verder naar 2 watervallen. Daarna in straf tempo naar Grande Prairie. Dat ligt nog 400 km. verder. 200 km. voor Grande Prairie is de laatste tank mogelijkheid en met 600 km op de teller (tank bevat 33 liter en 1 reservetank van 20 liter was erbij ingepompt) was het spannend of we het tankstation halen konden zonder de 2e reservetank aan te pakken. De auto hikte de laatste helling op en op de laatste druppel haalden we het net. Om 7 uur komen we in een splinternieuw hotel. Het heeft een heerlijk zwembad dat verkoeling brengt voordat we aan het diner gaan. Morgen wordt het een makkie: 560 km zonder parken. Contact met de jongens gehad, ze waren in Bonneville, helaas stond er op de zoutvlakte een laag water. Alle races zijn afgelast. Terug in Salt Lake City was een behoorlijk zwaar onweer (orkaan kracht volgens Sander) en de stroom is meerdere keren uitgevallen. We zijn benieuwd of ze morgen naar NL terug kunnen vliegen. Gisteren hebben ze gedreven op Salt Lake (28% zout vs Dode Zee met 33%) en de dag daarvoor hebben ze het Maankraterspark bezocht. Ze zijn weer naar het barbecue-restaurant gegaan, want dat beviel heel goed.