10 juni PETRA

Met hoofdletters! Dat was de hoofdreden dat we deze reis uitgezocht hadden. En we hebben de hele dag genoten. Op laatst zere voeten, maar wat we gezien hebben maakt alle pijntjes goed. Deze roze stad van de Nabateeërs werd door een aardbeving in 747 na Chr. geheel ontvolkt. Voor die tijd hadden de Nabateeërs Petra al verlaten omdat handelsroutes verplaats waren en de Romeinen hun gingen overheersen. De Nabateeërs hadden hier in de rotsen grafkamers en holwoningen gemaakt en voor koningnsgraven werden er mooie façades uit de rotsen gehakt. We mochten de eerste 500 meter te paard afleggen. Zit bij het ticket in, maar wel een paar Dinar fooi aub. Dan loop je de kloof in en kom je ogen te kort om alle aardlagen in vele kleuren te zien. Het lijnenspel van moedertje natuur was adembenemend. De gids liet ons even aan de rechterkant staan (we dachten dat er een paardenwagen aan kwam). Vervolgens was daar het einde van de kloof en daar was het bekende plaatje: Al-Khazneh ( de schatkamer). De façade van Petra die overal op staat. Doorlopend kwamen we nog meer holen, façades en een palet aan kleuren tegen. De gids nam ons mee een bergpad op waar weinig mensen komen. Zo konden we van bovenaf de waterbron, een kruidentuin, een tempel en odion, een straat met colonnades en opgravingen zien wat een goed overzicht gaf. Later met teruglopen was het inderdaad leuk dat we het van boven gezien hadden. We lunchten met een zelf meegebracht lunchpakket op een rotsrichel midden tussen de bergen met prachtig kleuren en lijnenspel en graven. Een uniek plekje. Daarna hadden we vrij en zijn we de 850 treden naar het hoogste klooster: Ad-Deir, met een nog hoger gelegen uitkijkpunt opgeklommen. Het was de moeite waard. Terug naar de bus was een flinke afstand en we hebben het net op tijd gehaald. Bij de Schatkamer was geen mense meer op het plein en konden we een mooie foto met dromedarissen maken. Vanavond is het eerste stuk van de route door de kloof verlicht met kaarsen en gaan we weer de kloof lopen. Hopelijk houden onze voeten het vol. Toevoeging: We zijn net terug (22:30) van de avondwandeling. De hele weg naar de schatkamer was verlicht met kaasjes in vetpapieren zakken en bij de schatkamer was het hele plein vol met lampions. Er lagen kleden waar we op konden zitten en kregen een kop zoete thee. Twee muzikanten (citar en daarna fluit) brachten in een mooie setting prachtige muziek.Een spreker vroeg om stilte en toen konden we de krekels horen. Hij vertelde de geschiedenis van Petra en liet ons allemaal gelijktijdig een foto maken in de hoop dat de façade zo verlicht zou worden. Het was een mooie afsluiting van een geweldige dag in Petra!